Lesgeven in tijden van corona -2-

Na 10 dagen non-stop werken …dagen van 12-14 uur werken … nu even tijd voor pas op de plaats. Tijd voor een moment van reflectie. Het is zo onwerkelijk. Wat is er toch allemaal gebeurd?

Mijn vorige blogpost is van vorige week zondag. We hadden net gehoord dat het hele onderwijs stil kwam te liggen.

Maandag waren nog veel medewerkers aanwezig op locatie. Geen studenten. Raar. Een crisisberaad met collega’s in de lege kantine met veel afstand tussen elkaar. Bizar. Hoe gaan we het aanpakken? Komen we nog bij elkaar de komende dagen? Of gaan we helemaal online? We twijfelen. We weten het ook niet. Op het eind van de dag ontvingen we bericht van het CvB dat we zoveel mogelijk thuis moesten werken. Dat was in ieder geval duidelijk. Dinsdagochtend toch nog even gegaan voor een afspraak met een collega. Rond de middag mijn spullen gepakt en huiswaarts.

Thuis werken

Ik werk regelmatig een dagje thuis, dus dat ben ik wel gewend. Gewoon aan de eetkamertafel. Merk nu dat mijn thuiswerkplek niet echt ergonomisch is. Toch maar de bureaustoel naar beneden gehaald, dat zit toch iets beter.  Het zijn lange dagen. Mijn dochter die ook thuis werkt, woont bij mij in de buurt. In plaats van met mijn collega te lunchwandelen, wandelen we nu samen een mooi rondje in het Heuvelland. Dat is fijn. En gezond. Ik merk dat door alle drukte deze week ik geen tijd nam om te eten, snel en zonder aandacht. En weer troosteten 😦 Dat moet volgende week beter. Deze situatie zal helaas nog wel enige tijd duren.

Online vergaderen

Ook bij ons gaat alles via Microsoft Teams. Met mijn DLO/TOL collega’s gebruiken we al langer deze applicatie. We zijn het gewend. Maar niet om dagelijks met de video te communiceren. Ook dat went snel. Wel met headset en achtergrond blurren. In grote bijeenkomsten zet ik de camera uit, beter voor bandbreedte. Ook omdat ik het niet nodig vind mezelf constant in beeld te zien. Elke ochtend tussen half 10 en 10 bespreken we (collega’s DLO, TOL en ICT) de stand van zaken. We hebben met hen nu ook een gezamenlijke Teamsomgeving. Daarna nog met de DLO/TOL collega’s even doorpraten in een ander kanaal. Aandacht voor de persoonlijke verhalen is ook belangrijk.

Kennisdelen

Afgelopen week veel werk verricht om collega’s blijvend te informeren over online onderwijs. Veel handleidingen zijn geschreven. De Zuydnetpagina ‘online onderwijs’ [alleen toegankelijk met Zuyd account] is nu opgesplitst per doelgroep: studenten, docenten en onderzoekers en medewerkers. Deze pagina’s zijn niet echt geschikt om alle tips en adviezen over de Zuydtools en digitale didactiek die we willen delen, te verspreiden. Deze publiceer ik nu via digitaledidactiek.zuyd.nl. Het voordeel is dat iedereen kan inschrijven om updates zo  e-mailnotificaties te ontvangen. Inmiddels heb ik 6 corona updates gepubliceerd. Er staan nog meer in de planning 🙂

• Privacy en online onderwijs #corona update 5 (21 maart)
• Didactiek tijdens een online les #corona update 4 (20 maart)
• Tips en tricks van de OU voor online onderwijs #corona update 3 (20 maart)
• Frans Roovers in de krant over online onderwijs #corona update 2 (19 maart)
• Online onderwijs #corona update 1 (15 maart)

Kennisdelen is mijn manier van werken. Ik ben in mijn element. Kwam alleen deze week niet toe aan het schrijven van een bericht op mijn eigen blog 😦

Social media

Ik ben een knowmad pur sang. Ik blog, tweet, en deel op LinkedIn. Deze week was de informatiestroom zelfs voor mij niet meer bij te houden. Mijn RSS-reader is overvol, heb overal berichtjes staan die ik nog wil lezen. Het is nu echt too much. Ik heb veel aan de mooie magazines, websites, handleidingen van mijn BIO-vrienden (ICTO-ers van collega hogescholen) Dank! Ik hoop deze week er meer gebruik van te kunnen maken. En weer te delen natuurlijk.

Innoveren en improviseren

Als het om veranderen gaat, is volgens mij ambitie een beter vertrekpunt dan urgentie. Ik werk bij voorkeur vanuit gedeelde beelden om vervolgens stappen te zetten richting een gezamenlijk doel. Ik ben niet zo’n voorstander van het formuleren van problemen. Het blijkt nu toch dat urgentie in sneltempo zaken kunnen veranderen. Ervoer ik tot twee weken geleden weinig aandacht voor ict in het onderwijs. Inmiddels is dat gekanteld en worden wij zelfs  gerekend tot een cruciale beroepsgroep. Het kan verkeren.

Docenten hebben in een enorme korte tijd veel nieuwe tools moeten leren. Creativiteit viert hoogtij. Super tof om te zien. Vanzelfsprekend is het nu gericht op hoe de Zuyd applicaties werken. Dat is een belangrijke eerste stap. Ik hoop dat velen ook plezier ervaren in het online lesgeven. Of deze crisis ook een duurzame verandering tot gevolg heeft? Tijdens de vorige pandemie in 2009 (de Mexicaanse griep) hebben we een enigzins vergelijkbare situatie gehad. Mijn oud-collega’s herinnerden me er nog aan. Het contactonderwijs dreigde plat gelegd te worden (niet gebeurd). Ineens had het management veel aandacht voor ict en onderwijs en het faciliteren van online onderwijs. Opeens kon alles en was overal geld voor. Het duurde maar kort… Ervaringen uit het verleden bieden helaas geen garantie voor de toekomst.

Ja we zijn nu 10 jaar verder. De impact van technologie op het onderwijs is groter. Deze crisis is heftiger. Afwachten maar. Ik zie wel dat mijn hogeschool momenteel zoekt naar ervaringsgegevens om de toekomst van ict in het onderwijs vorm te geven. Ik voel me betrokken. Dat is fijn. Ik heb lang geduld moeten oefenen. Het is alleen zo verdrietig dat er een crisis voor nodig was.

Hectisch

Ik hou wel van reuring 🙂 Het moet natuurlijk niet te lang in deze heftigheid voortduren. Dat houdt niemand vol. Iedereen heeft nu de ‘schouders-eronder’-mentaliteit. De saamhorigheid is groot. Elke professional pakt zijn/haar verantwoordelijkheid. Super! De beperking voor onderwijs is opgelegd tot 6 april. Wat als het verlengd wordt? We moeten er toch serieus rekening mee houden. De universiteiten Maastricht, Leiden en Groningen geven dit studiejaar al geen fysiek onderwijs meer ….

en hoe is ’t verder?

We zijn (denken we) nog gezond! De ernst van de situatie is inmiddels goed doorgedrongen. Onze middelste zoon werkt als arts van het coronateam in Zuyderland. Ons nichtje als verpleegkundige op de corona afdelingen in Amphia Breda. Mijn #heldenvandezorg.
Manlief heeft afgelopen weken nog gewerkt, onzeker hoe het komende week is. De andere (schoon)kinderen werken ook thuis. Met dochterlief die dichtbij woont ga ik elke werkdag lunchwandelen. Of dat volgende week ook nog toegestaan is?
Via apps en telefoon hou ik contact met familie en vrienden. Mijn vader is 86 en woont zelfstandig in Brabant. Hij krijgt elke dag thuiszorg. Mijn broers wonen in de buurt en doen de boodschappen. Hij blijft binnen. Mijn schoonmoeder van 95 woont in een zorginstelling en daar mogen we sinds maandag niet meer op bezoek. Ze is slechthorend dus bellen is geen optie. Vanmorgen zijn we even naar Gulpen geweest om naar haar te zwaaien. Ik ga nog maar eens een aantal kaartjes versturen. Een beetje meer zorgen voor elkaar.

Keep safe and stay online!