Ooit (1985) ben ik begonnen met werken in Zuid-Limburg. Annette Graat-Engelen zat in de sollicitatiecommissie. Het begin van een bijna 40 jaar collegiale samenwerking die nu ten einde is door het pensioen van Annette.
Bij het afscheid van Annette wil ik haar ook even hier in het zonnetje zetten, en met haar alle bibliothecarissen van Zuyd die binnen nu en een aantal jaren met pensioen gaan.
Bibliothecaresse
Het woord wordt bijna niet meer gebruikt. We spreken nu over Informatieprofessional. Toen, in 1985, werd ik bibliothecaresse bij de Revalidatieacademie (opleidingen Ergotherapie en Logopedie) in Hoensbroek waar Annette al een aantal jaren alleen de bibliotheek runde.
We verdeelden de tijd. Ik begon met 1 dag in de week, maar dat werd al snel fulltime toen Annette zwanger werd. Daarna heb ik jaren 3 dagen per week en Annette 2 dagen per week daar gewerkt. We zagen elkaar bijna nooit, maar belden elkaar regelmatig en schreven vele overdrachtsschriften vol. En naast werkgerelateerde zaken bespraken we ook onze privé-situaties. We werden collega-vriendinnen, op afstand.
Begin jaren negentig begon de bibliotheekautomatisering. Het inbelmodem met PICA kreeg een plekje, en de IBM PC/AT computer deed zijn intrede. De catalogus werd gestaag geautomatiseerd.
Het was ook de tijd van de vele fusies in het hbo en de schaalvergroting. In 1998 verhuisden we naar de nieuwbouwlocatie Nieuw Eyckholt in Heerlen. Annette en ik werkten vanaf die tijd écht samen. In een team met dames die tot die tijd gewend waren alleen te werken. Dit ging goed samen. Alleen met de nieuwe organisatiestructuur was het worstelen voor ons.
Daarom besloot ik te solliciteren op een vacature bij de bibliotheek van de Hotelschool in Maastricht. Ook Annette solliciteerde. Maar ik vertrok. Met pijn in het hart heb ik toen afscheid van haar genomen.
We bleven in dezelfde organisatie en we kwamen elkaar gelukkig nog regelmatig tegen. In 2010 stopte ik met mijn werk als bibliothecaresse en begon als adviseur ICT in het Onderwijs op de locatie Nieuw Eyckholt. En we zagen elkaar weer vaker. Tot nu. Annette gaat met pensioen.
Einde bibliotheek?
Annette is niet de enige die stopt met werken. Vele collega’s van haar zullen binnen nu en 5 jaar de bibliotheek verlaten. Werven van nieuwe collega’s valt niet mee op deze krappe arbeidsmarkt. De bibliothecaris heeft nog altijd een stoffig imago. De opleiding(en) die opleidden tot een functie in een bibliotheek bestaan al enige jaren niet meer. En de discussie of de hbo-bibliotheek nog bestaansrecht heeft, blijft nog steeds sudderen. In tegenstelling tot universiteitsbibliotheken moet de hbo-bibliotheek steeds bewijzen dat ze een waardevolle partner voor het onderwijs is. Dan helpt het niet dat beknibbeld wordt op ontmoetingsruimtes en dat het verzorgen van informatievaardigheden steeds minder tot het taakgebied van de informatieprofessional hoort. Ik heb in 2019 nav mijn blogpost Einde tijdperk boekenkasten in hogeschoolbibliotheek al eens mijn beelden over de toekomst van de hbo-bibliotheek gedeeld. Helaas moet ik constateren dat ik nog heel regelmatig collega’s/docenten moet attenderen op de prachtige dienstverlening van onze Zuyd Bibliotheek. Het is jammer genoeg niet de eerste plek waar mensen gaan zoeken als ze iets nodig hebben.
Ik weet dat er een nieuw personeelsplan is gemaakt voor de bibliotheek Zuyd met aandacht voor nieuwe functies als datasteward en embedded librarian. Dat zijn goede ontwikkelingen. Graag zou ik bij het ondersteunen van academies willen werken in/met een multidisciplinaire team. Voor mij hoort een informatieprofessional hier onderdeel van te zijn. Zij zijn van toegevoegde waarde!
Lieve Annette
Als collega’s nemen we afscheid. Als vriendinnen houden we contact.
Ik zal onze bijkletsmomentjes in de gangen missen, en zeker die snelle knuffels als ik het nodig had. Ik ga je missen bij Zuyd.
“La vie en rose”
Poen J.
Uitgelichte afbeelding van Ylanite Koppens via Pixabay
Love 2 share 