Gelezen: Bouwstenen voor High Impact Learning that Lasts

Bezocht: miniconferentie (25 april 2016) rondom de publicatie High Impact Learning van Filip Dochy.  Middag georganiseerd door de Dienst Onderwijs en Onderzoek van Fontys samen met de faculteit Pedagogiek.

Hoewel Dochy bepleit dat colleges niet langer dan 25 minuten horen te zijn, vond ik het geen straf om anderhalf uur naar hem te luisteren. De “oneliners die hij de zaal in katapulteerde”, zoals Daniëlle op haar blog schreef, waren in ieder geval ‘evidence based’ 🙂  Van zijn presentatie moesten we 2 dingen goed onthouden, zei hij bij aanvang:

1. we geven te veel les (Lectures Aren’t Just Boring, They’re Ineffective, Too, Study Finds | By Aleszu Bajak)

2. we geven veel en veel te weinig positieve feedback

Uit het wetenschappelijk onderzoek van de afgelopen tien jaar blijkt dat bij opleidingen bij organisaties en in het onderwijs dezelfde vraagstukken hebben. Beide werelden kunnen van elkaar leren (boundary crossing 🙂 ), schrijft Dochy in zijn voorwoord van het boekje Bouwstenen voor High Impact Learning dat hij samen met Inneke Berghmans, Anne-Katrien Koenen en Mien Segers heeft geschreven. Op basis van diverse onderzoeksprojecten wordt een visie / concept op opleiden in organisaties als in onderwijs geformuleerd: High Impact Learning that Lasts (HILL). Het model bestaat uit zeven bouwstenen.HILL

Opleiden is complex, dat weten we. Wat helpt om onze opleiding zo op te bouwen dat studenten gemotiveerd zijn en gestimuleerd worden tot leren. Hoe komen we tot een ‘joy of learning’? Leren is toch leuk? Of hoort in ieder geval leuk te zijn!  Lang leven leren!

Onderzoek heeft uitgewezen dat onderstaande bouwstenen het verschil maken.

  1. Bouwsteen: urgentie, hiaat & probleem
    Sense of urgency’: vertrekken vanuit een uitdaging (iets dat je wilt weten of oplossen). ‘Just-in-time‘ leren of het geleerde meteen kunnen inzetten zijn de triggers die de lerende prikkelen.
  2. Bouwsteen: zelfmanagement & learner agency
    De lerende stuurt en bepaalt zelf wat en hoe hij doet en leert. Dat betekent kunnen reflecteren en het tijdig kunnen bijsturen als een situatie erom vraag. Self-efficacy is de sterkst voorspellende variabele van studieprestaties, feedback is hierbij belangrijk.
  3. Bouwsteen: coöperatie, interactie & coaching
    Leren vindt plaats in een netwerk met sociale interacties. Peer Learning, collaboratief leren en teamleren (zo’n 6-7 studenten in een team/groep is het meest effectief). Om echt te te kunnen leren in een team zijn psychologische veiligheid en interdependentie (gedeelde verantwoordelijkheid voor de resultaten) voorwaardelijk.
  4. Bouwsteen: hybride leren
    Een integratie van online en face-to-face leren, met een weldoordachte variatie van asynchrone en synchrone activiteiten, individueel en in team verband, verschillende werkvormen, leeractiviteiten etc.etc., ofwel Blended Learning. Hoewel het niet is aangetoond dat het gebruik van informatietechnologie leidt tot effectiever onderwijs biedt het wel meer variatie.‘Variation is the key of learning’ (F. Marton)
  5. Bouwsteen: actie & kennisdeling
    Leren in actie is just-in-time en vindt plaats in authentieke situaties. Het impliceert veelal interactie tussen individuen in een groep of tussen groepen en een informatie- of kennisuitwisseling die wederkerig is.
  6. Bouwsteen: flexibele leerruimte
    Deze bouwsteen vereist een open mindset zodat leren ook spontaan ontstaat, informeel leren stimuleren door zelf informatie, hulp en feedback te laten zoeken.
  7. Bouwsteen: Assessment as Learning & Assessment for Learning
    Assessment (geen toetsing) horen onderdeel van het leerproces te zijn. Het is nu hordelopen in de toetswereld, studenten hoppen van toets naar toets. Deze summatieve beoordelingen leveren veel stressmomenten ipv leermomenten

Al deze bouwstenen zijn wetenschappelijk onderbouwd. De onderzoeken zijn opgenomen in de uitgebreide literatuurlijst.
Zie ook dit essay van Filip Dochy waarin in het kort ongeveer dezelfde toelichting te lezen is.

Voor de HILL-aanpak voor de toekomst betekent dat minimaal 3 aspecten anders moeten:

  • de veranderende rol van de docent: van kennisoverdrager naar coach van leerprocessen
    Docenten die erin slagen als zelfsturend team de leeromgeving continu te (her)ontwerpen, motiveren ook hun studenten tot het nemen van eigen verantwoordelijkheid voor hun leerproces. Goed voorbeeld doet volgen.
  • een organisatie moet functioneren als een lerende organisatie
  • minder toezicht van overheden en inspectie
    Te veel controle veroorzaakt wantrouwen en geeft gelegenheid tot het afschuiven van verantwoordelijkheden. Geef de professional eigen verantwoordelijkheid.

Tot slot eindigt het boek met het geheim achter het succesvol opleiden voor de toekomst. Belangrijk hierbij: “teamwork vanuit een gedeelde visie in het hele team, continu leren van collega’s, delen van informatie en ‘mirroring’, continue feedback aan en tussen lerende,  vertrouwen in de potentie en ontwikkelkansen van de lerende, een mensgerichte aanpak”.

Of we het nu hebben over leren of samenwerken het draait altijd weer om vertrouwen en het open communiceren. Onderzoek bewijst het keer op keer!

Eerder gepubliceerd op 2beJAMmed 3 mei 2016

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: