Nav het boek ‘Pensioenkasteel’ van Cees Harmsen bloggen Karin Winters en ik ons door de kamers.
Karin vroeg mij in reactie op mijn vraag over de blauwe zones: Wat ga je gelijk DOEN/AANPAKKEN als je echt niet meer hoeft te werken?
In mijn vorig blog over het pensioenkasteel schreef ik al dat ik dat een lastige vraag vind. Ik zie wel wat ik op mijn pad tegenkom. Ik zou graag wat ‘ontspullen’ maar met een verzamelaar als mijn man wordt dat een uitdaging. Dus begin ik eerst met opruimen van foto’s. Ik wil nog zoveel albums maken, daar waar ik nooit tijd voor heb genomen.
In het blog over de blauwe zones schreef Karin dat zij geen 100 wil worden, maar dat zij 75 wel een mooie leeftijd vindt. Ik schrok daarvan 75, dat is voor mij al over 12 jaar. Oei, ik zou toch nog wel langer op deze aardkloot willen blijven. Ja, in goede gezondheid natuurlijk. En samen.
Mijn moeder is 10 jaar geleden overleden, zij was pas 77. Ik vond dat jong. Ik had graag nog meer jaren samen met haar willen genieten. Zij was ziek en niet meer gelukkig. Dus haar ziekte van Parkinson en Lewy Body dementie waren de spelbrekers voor een langer leven. Mijn vader daarentegen is 91 jaar en vindt het leven nog gezellig. Vorig jaar hebben we zijn 90e verjaardag groots gevierd met familie en vrienden. Natuurlijk ontvallen hem ook veel vrienden, die mist hij ook. Hij voelt zicht niet eenzaam, zegt hij. Mijn schoonmoeder is vorig jaar op 99 jarige leeftijd overleden. De laatste jaren van haar leven waren niet echt fijn voor haar. Zij heeft tussen haar 75 en 95 toch hele fijne jaren gehad.
Ik deel de zorg van Karin over het zorgstelsel, en dat je je kinderen niet wilt opzadelen met mantelzorgtaken. Ik hoop dat ik die hulp rond mijn 75e nog niet nodig te hebben.
Ik zocht even op wat werken betekent. Volgens Wikipedia is werken het aanbrengen van wenselijk geachte veranderingen in de omgeving door menselijke activiteit. Werk kan zowel lichamelijk als geestelijk zijn. Volgens deze definitie zal ik blijven werken 🙂 Nogmaals ik zie wel wat op mijn pad komt na september 2025. Ik zal me niet vervelen. En zoals ik afgelopen week weer ondervonden heb, kan je het leven moeilijk voorspellen. Ik kijk niet te ver vooruit.
Sorry Karin, ik ben eigenlijk uitgewandeld in het Pensioenkasteel. Heb nu geen vragen meer. Ben nu volop bezig met een opruimen, loslaten en afscheid nemen. Binnenkort volgen een aantal terugblikken over mijn werk bij Zuyd.
Andere blogberichten nav het boek het ‘Pensioenkasteel’ van Cees Harmsen:
- Mijn derde levensfase. Pensioenkasteel
- De werkkamer uit het pensioenkasteel
- Vier kamers uit het pensioenkasteel
Love 2 share 